Ekki ég heldur það.

Nú er ég ekki að segja að fyrrverandi stjórnendur gömlu bankanna séu glæpamenn.

 

Hins vegar bera verk þeirra, og í raun þeir sjálfir, nokkur einkenni afbrota og afbrotamanna.

Þannig mætti án nokkurs vafa kalla það siðleysi að fá borguð ofurlaun á u.m.þ.b. 10 ára tímabili, með þeim eina árangri að fyrirtækið, sem viðkomandi átti að stýra, er tekið til gjaldþrotaskipta.

Þá skín útúr verkum þessara manna, algjört skeytingarleysi gagnvart hagsmunum náungans. Þannig hikuðu Landsbankaguttarnir ekki við að skuldbinda íslensku þjóðina á erlendum vettvangi, í þeim eina tilgangi að bjarga rassgatinu á sjálfum sér. 

Það er svo aftur algjör siðblinda að sjá ekkert athugavert við þessa háttsemi, og hvað þá að viðurkenna sekt sína og biðjast afsökunar.

Þá hefur einnig komið fram í fjölmiðlum að flestir þessara manna, eru annað hvort að vinna ennþá í bönkunum eða í einhverju bankastússi annars staðar. Þetta lýsir algjöru virðingarleysi, bæði fyrir sjálfum sér og öðrum.

Þá má einnig benda á, að við lestur almennra hegningarlaga (þá sérstaklega 24.kafla þeirra um auðgunarbrot), má óneitanlega finna verknaðarlýsingar sem falla grunsamlega vel við ofangreindar athafnir. 

Áhugasömum bendi ég sérstaklega á 247. gr. og 248.gr.

 

En að sjálfsögðu er ég ekki að kalla fyrrverandi stjórnendur bankanna glæpamenn. Enda ekki hægt. Það voru nefnilega ekki þeir sem gerðu þetta, heldur EHF-in.

 

Sonurinn.